Dijital Çağda Kimlik ve Gerçeklik: Twitter’da Parodi Hesaplar

Yıl/Year: 2020 • Cilt/Vol: 3 • Sayı/Num: 6 • Yaz/Summer

Dijital Çağda Kimlik ve Gerçeklik: Twitter’da Parodi Hesaplar

Identity and Reality in The Digital Era: Parody Accounts on Twitter

Hatice SARIYAR

İstanbul Gelişim Üniversitesi, MYO
hsariyar@gelisim.edu.tr

Özhan TINGÖY

Marmara Üniversitesi Gazetecilik Bölümü
otingoy@marmara.edu.tr

Öz/Abstract

İnsanlık, bugün zamanın ve mekanın bilinen anlamda muhtevasını kaybettiği bir dijital çağı deneyimlemektedir. Yapısal olarak bilişim teknolojileri ekseninde deneyimlediğimiz bu çağ, toplumsal yaşayış biçimini topyekün değişime uğratmıştır. Bireylerin dijital ortamlara katılım sağlamasıyla dijitalleşmenin sosyal yaşam dinamizmi üzerindeki etkisi giderek artmıştır. Nitekim günümüzde birey, reel yaşantısına dair her şeyin giderek dijitalleştiğine tanık olmaktadır. Mevcut çalışmanın odak noktası olan kimlik mefhumu da dijitalleşme ile birlikte kavramsal olarak değişim yaşamıştır. Tarihsel açıdan kimlikler, yüz yüze etkileşimlere, fiziksel belgelere ve reel bir dünyaya dayanarak oluşmuştur. Ancak gerçek dünyaya paralel olarak sanal dünyada inşa edilen dijital kimlik, yapısal ve anlamsal bağlamda reel yaşamın kimlik mantığından farklı bir anlamlar kazanmıştır. Bu çalışma, dijitalleşmeyle birlikte kimliğin gerçekliğinden şüphe duyulan bir hale gelişini ortaya koymaktadır. Sanal ağlarda kimliklenme hali ve gerçekliğin manipülasyonu, Twitter parodi hesapları üzerinden incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemi kullanılan bu çalışmada, kimliği dejenere eden ve bunu yaparken mizahtan faydalanan Twitter parodi hesapları ele alınmıştır. Çalışmada bahsi geçen dokuz parodi hesap kullanıcısı ile mülakat yapılarak dijital kimlikleri irdelenmiştir. Çalışmanın sonucunda, kimliğin muğlaklaşarak dönüştüğü çıkarımına ulaşılmıştır.

Human beings have been experiencing the digital age which have lost the known sense of the content of time and place. This era in which we have been living in the axe of structural scientific technologies has changed the idea of society-based life thoroughly. Within the participation of individuals to digital spaces, impact of digitalization on dynamism of social life increased gradually. As a matter of fact, an individual has been witnessing that everything about his real life is becoming increasingly digital. Concept of identity that is the main target of the current study also has been changed by digitalization theoretically. Historically, the identity has been shaped via face to face interactions, solid documents and the real world. However, digital identity, which is built in virtual space similar to that in the real world, has gained different meanings from the identity concept of real life in structural and semantic context. This study has shown the increasing skepticism through reality of the identity with digitalization. Earning identities on social networks and manipulation of reality has been discussed over Twitter parody accounts. Twitter parody accounts that degenerate identity while using humor as a tool have been examined in this study that have used qualitative research method. Digital identities of 9 Twitter parody accounts’ users that have mentioned in the study were analyzed by making interviews. This study concluded that identity not only transformed but also became ambiguous.

Anahtar Kelimeler/Keywords

Kimlik, Dijital Kimlik, Gerçeklik, Twitter, Parodi Hesaplar

Identity, Digital Identity, Reality, Twitter, Parody Accounts

Kaynakça/References

  • Acun, R. (2011). Her Dem Yeniden Doğmak: Online Sosyal Ağlar ve Kimlik. Milli Folklor(23), 66-77.
  • Ak, E. (2006). Bilgisayar Teknolojisi Eşliğinde Mekan Kavramının Dönüşümü-Yeni Mekan Tanımları. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Akkaş, İ. (2013). Çok Yüzlü İlişkiler Ağında Kimlikler ve Sanal Cemaatler. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 37-53. Bakhtin, M. (2001). Karnavaldan Romana. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bakhtin, M. (2005). Rabelais ve Dünyası. (Ç. Öztek, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2008). Simülasyon ve Simulakrlar. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2015). Şeytana Satılan Ruh ya da Kötülüğün Egemenliği . (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Binark, M. (2005). Kimlik(lenme ), Dipnotsuz İletişim ve Etnik Laflama Odaları. M. Binark, & B. Kılıçbay (Dü) içinde, İnternet, Toplum, Kültür. ANKARA: EPOS YAYINLARI.
  • Coleman, B. (2011). “Hello Avatar: Rise of the Networked Generation” (Hello Avatar: Dijital Neslin Yükselişi). İstanbul: MediaCat Yayınları.
  • Çuhacı, G. (2007). Dijital Sanatlarda Bedenin Kullanımı. 188. İstanbul. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden alındı
  • Gleason, P. (2014). Kimliği Tanımlamak Semantik Bir Tarih. F. Mollaer (Dü.) içinde, Kimlik Politikaları. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Goffman, E. (2004). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. İstanbul: Metis Yayınları. Hayriye Ünal. (19). Yakup’tan Ruhi Bey’e Edip Cansever Şiirinde Parodik Biçimler. Hece, 70-73.
  • Heim, M. (1993). The Metaphysics of Virtual Reality. New York: Oxford University Press.
  • Işık, S. (2008, Temmuz). Bilgisayar Destekli Tasarımda Mekan Kavramı. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Işıklı, Ş., & Küçükvardar, M. (2016). Bilişim Devrimi: Teknolojinin Felsefi ve Sosyolojik Analizi, Ankara: Birleşik Yayınevi.
  • Karaaslan, A. (2018). Post-Truth ve Medyada Gerçeklik. T.C Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Kellner, D. (2001, Mayıs). Popüler Kültür ve Postmodern Kimliklerin İnşası. Doğu-Batı Dergisi, 187-219.
  • Kıpçak, N. S. (2016). Yeni Karnaval Olarak Yeni Medya: Karnavalesk Nitelikleri ile Twitter. T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul. 02 10, 2013 tarihinde https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden alındı.
  • Köksal, A. (2007). Bilişim Devrimi Karşısında Türk Abecesi. http://www.aydinkoksal.gen.tr: http://www.aydinkoksal.gen.tr/shared/dosyalar/yayinlar/yayin-231-2007.pdf adresinden alındı.
  • Kulga, C. E. (2014). Günlük Yaşamda Benlik Sunumları Üzerine Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. 06 08, 2018 tarihinde https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden alındı.
  • Lemke, J. L. (1998). Metamedia Literacy: Transforming Meanings and Media. D. Reinking, M. McKenna, L. Labbo, & R. Kieffer (D) içinde, Handbook of Literacy and Technology: Transformations in A Post-typographic World. London: Routledge Published. 02 15, 2019 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/262541895_Metamedia_Literacy_Transforming_Meanings_and_Media adresinden alındı.
  • Murthy, D. (2013). Twitter: Social Communication in the Twitter Age. Cambridge: Polity Press.
  • Öztürk, A. (2020). Siber Küresel: Nano-İnsan, Sanalite Toplum ve Diji-Topluluklar (Qu Post Pandemi Sonrası Dünya). Çocuk ve Medeniyet, 5(9), 55-71. 11 02, 2021 tarihinde https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1353747 adresinden alındı.
  • Rose, M. A. (2016). Parodi: Antik, Modern ve Postmodern. (C. Dikme, Çev.) Ankara: Hece Yayınları.
  • Ryemers, K. (2019, 02 03). Identity and the Internet: A symbolic interactionist perspective on computer-mediated social Networks. sociology.morrisville.edu: http://sociology.morrisville.edu/infospace/id-1.html adresinden alındı.
  • Tepe, H. (2003). Platon’tan Habermas’a: Felsefede Doğruluk Ya Da Hakikat. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Tıngöy, Ö. (2009). Bilişim Çağında Etik. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.

0